Uwolniłam ptaka z klatki

Kocham zwierzęta. Dlatego uważam, że w domu można pozwolić sobie tylko na te, które od pokoleń już tak uzależniono od człowieka, że bez niego nie potrafiłyby dać sobie rady na łonie natury. A wyrywanie ich z naturalnego środowiska i przynoszenie do domu ku własnej uciesze nie nazwałabym "miłością do zwierząt".
Co ja zrobię, że nie lubię, kiedy ptaki trzyma się w klatkach?! Wbrew naturze wszelkich istot skrzydlatych. Bo przecież skrzydła po to im dano, by swobody zażywały wśród obłoków... Bo kocham, gdy kos siada na najwyższej gałęzi drzewa i daje koncert. Gdy jaskółki tną powietrze, szybując wysoko w przestworzach lub zniżają lot, kiedy ma się na burzę. Jakże pięknie wyglądają wtedy na tle chmurnego, granatowego, nabrzmiałego deszczem nieba...
Ptaki w klatce to dla mnie przykry widok. No, chyba że chore i życie im się ratuje, dając dom i schronienie przed drapieżnikami.
Z przyczyn powyższych zmodyfikowałam pewien hafcik, w którym dwa fioletowe ptaki zamknięto w klatce i, jak na ironię, w takich warunkach kazano im się miłować. Bo haft nazwany został: "Victorian love birds".
A jak zmodyfikowałam? Wypuściłam ptaki na wolność i zostawiłam pustą klatkę, na której przysiadł sobie WOLNY ptaszek :)

Hafcik wykorzystałam na przywieszkę. Może też pachnieć ulubionym suszem, np. w bieliźniarce :)
Styl vintage jest jednym z moich ulubionych :)

Wiem, że haft stracił na urodzie, ale myślę, że zyskał na wymowie. A to dla mnie chyba ważniejsze. Bo nawet tak drobnymi wyszywankami, jak ta, można przecież na coś się nie godzić, coś przekazywać, wyrażać siebie :)
I oczywiście, w imię wolności wyboru, jaką każdy z nas otrzymał, wolno się nie zgadzać z wszystkim tym, o czym w tym poście napisałam, a ja się na pewno nie pogniewam :)
Pozdrawiam wszystkich cieplutko :)