Szydełkowy śnieżek i inne nitkowe ekscesy...

Witam wszystkich w mojej "Nitce..." dziś bardzo nitkowo :)
Chwaliłam się w ostatnim wpisie, co dostałam od Anstache, to teraz pora pokazać moje wymiankowe drobiazgi, które poleciały w świat :) 
Najpierw śnieżynki. Dwadzieścia płateczków, każdy wzór inny, bo za powtórkami nie przepadam :)

Szydełkowałam od rana do wieczora, bo jak się w coś wkręcę, świata nie widzę poza robótką.

I wtedy to takie moje... momenty ciszy... 

W kubku nie ma herbaty ani kawy, bo służył mi tym razem do trzymania szpuli dla wygody przy odwijaniu nitki.
Mam nadzieję, że śnieżynki się spodobają...
Ciekawa jestem, czy przyjdzie kiedyś taki czas, że i dla siebie uplotę co nieco, bo dotąd, jak to się mówi, ja - szewc bez butów chodzę. A marzy mi się choinka jak panna młoda - ubrana tylko w biel, krem i jasne złoto, z delikatnymi pojedynczymi akcentami oberżyny...
No to tyle ja na temat śnieżynek. A natura? Popatrzcie tylko na zdjęcia kryształków lodu...  

Zdjęcia pochodzą z różnych miejsc w sieci

Jak dla mnie genialna kreacja!
Poleciał też frywolitkowy dzwoneczek wg wzoru Renulkowego. Plotło mi się go bardzo przyjemnie i z efektu jestem zadowolona. Ukłony dla Renuli za wzorek :)

Przepraszam za fatalną jakość zdjęć tego dzwoneczka. Jest leciutki jak piórko i wiatr wyprawiał z nim harce... Ale kształt i splot widać ;)
W ślad za śnieżynkami udały się w podróż oczywiście saszetki z lawendą. Sztuk dwie. Bo jedna haftowana, wybrana przez Anstahe i pokazywana wcześniej tu (klik). A druga niespodziankowa i zupełnie inna niż poprzednie - okrągła, no i frywolitka na tiulu. Pomysł podpatrzony na jednym z zagranicznych blogów. Skończyłam bardzo późno w nocy, więc pierwsza fotka na gorąco, przy sztucznym oświetleniu lampą. Następne już w dziennym świetle, pokazujące saszetkę na różne sposoby, jak to zwykle u mnie :)))

I malutki dodatek  w postaci magnesu na lodówkę. Anstahe pokazywała na blogu swoją lodówkę z magnesami z różnych stron świata, więc do kolekcji wyhaftowałam holenderską :)
Tu w trakcie krzyżykowania na moich kolanach, w asyście promyków popołudniowego, jesiennego słonka. Nieśmiałych, ale jednak!

A tu już gotowy:

A jeśli już o jesiennym słonku mowa, to popatrzcie, jakie światełko złapałam ostatnio w domu obiektywem mojego aparatu:

Czy udało mi się choć troszkę ocieplić ten dzisiejszy śnieżny wpis?

W minionym tygodniu otrzymałam też przesyłkę, która sprawiła mi wielką radość. Edytka podzieliła się ze mną kawałkiem tkaniny, która tak bardzo mi się spodobała, gdy zobaczyłam ją w pasmanterii Inspiracja. W delikatne prążki lawendowe, z równiutkim splotem do drobnych krzyżyków. Edyta haftuje na niej swoje cudne woreczki na lawendę.

W paczuszce był też bawełniany sznureczek, taki, jakiego nie widziałam dotąd nigdzie indziej. Ślicznie skręcony i mięciutki, bardzo plastyczny :) Często tak jest, że składamy w darze to, co nam zbywa. Rzadziej natomiast potrafimy się dzielić tym, czego nie mamy w nadmiarze. Edyta potrafi. A ja bardzo to sobie cenię i dziękuję wdzięcznym sercem :)

Na koniec muszę się pochwalić, że mój woreczek znalazł uznanie w wyzwaniu Szuflady - "Guziki" 

I od razu o jeden uśmiech więcej na mojej buźce :)
Wszystkim pozostałym wyróżnionym gratuluję pięknych prac :)

U Was na blogach przygotowania do Świąt idą pełną parą :) Ja tym razem postanowiłam skupić się na  istocie w ich przeżywaniu. Czy mi się uda? Zobaczymy...
Dziękuję za wszystkie krzepiące komentarze i wszystkie życzliwe słowa, za schematy haftów, które spodobały mi się na Waszych blogach oraz każdą okazaną mi życzliwość :) Z wielką radością witam też nowe Obserwatorki, które zechciały rozgościć się na dłużej tu u mnie :)
Do następnego blogowego spotkania :)