Jesień idzie

Raz staruszek, spacerując w lesie,

Ujrzał listek przywiędły i blady

I pomyślał: - Znowu idzie jesień,

Jesień idzie, nie ma na to rady!

I podreptał do chaty po dróżce,

I oznajmił, stanąwszy przed chatą,

Swojej żonie, tak samo staruszce:

- Jesień idzie, nie ma rady na to!

A staruszka zmartwiła się szczerze,

Zamachnęła rękami obiema:

- Musisz zacząć chodzić w pulowerze.

Jesień idzie, rady na to nie ma!

Może zrobić się chłodno już jutro

Lub pojutrze, a może za tydzień
Trzeba będzie wyjąć z kufra futro,
Nie ma rady. Jesień, jesień idzie!
A był sierpień. Pogoda prześliczna.
Wszystko w złocie trwało i w zieleni,
Prócz staruszków nikt chyba nie myślał
O mającej nastąpić jesieni.
Ale cóż, oni żyli najdłużej.
Mieli swoje staruszkowe zasady
I wiedzieli, że prędzej czy później
Jesień przyjdzie. Nie ma na to rady.

                       (Andrzej Waligórski)

Prawda, że miło jesienią wypić ciepłą herbatę na takich szydełkowych podkładeczkach?

A tu drugi komplet, tym razem zrobiłam go dla siebie, bo ten powyżej podarowałam Przyjaciółce. Moich listków nie wyprasowałam. Wyglądają jak te strącone przez jesienny wiatr i lekko skurczone przez dotyk czasu. No i dodałam do nich podobne, filcowe motywy z koralikiem drewnianym.

Jesień, a zwłaszcza październik, to u mnie pora licznych wizyt urodzinowych. Czas zatem pomyśleć o upominkach. Zasiadłam więc do mojej kochanej maszyny - staruszki, bo pomysł zaświtał w głowie dość dawno. A co to będzie? Więcej na razie zdradzić nie mogę ;) Czy ktoś jeszcze szyje na takiej starowince?

Pozdrawiam Was jesiennie, Kochani i nieustannej wiosny w sercu życzę :)