Antidotum

 Witajcie moi Najmilsi

Dzisiejszy post zaczynam od prośby o wybaczenie, że zamęczam Was tymi moimi bombkami, choć choinek już zapewne nie uświadczyć w domach... Ale... praca przy tych małych hafcikach i upychaniu szmatek w rowkach rzeźbionych, styropianowych kulek to mój ratunek... ucieczka od złych myśli i próba odciągnięcia uwagi od przykrych dolegliwości. 

Dziś będą więc kolejne.

Pierwszy wzorek w czerwieniach i w dwóch wersjach.

Tu wersja nr1:

Tu wersja nr 2:

Druga - z Mikołajem sekretnie wkładającym prezenty do skarpety:

Do tej pory w sumie wyporządziłam ich już dziewięć. A w pudełku zostało mi jeszcze do wykorzystania dziesięć styropianowych kulek z moich dawnych zapasów.

Pozdrawiam Was najserdeczniej.

Trzymajcie się ciepło i dbajcie o swoje zdrowie...

Wasza Chranna

Makowiec z dekorem 🍄 przy choinkowych świeczkach 🎄🕯

 Witajcie Kochani :-))

Obiecałam bombkę, którą wykonałam w podarunku. Ale że wciąż jeszcze nie znalazła się we właściwych rękach, to przychodzę tu dziś z dwiema innymi, bo u mnie wciąż ta faza trwa i chyba szybko się nie skończy. Tak więc pierwsza z elfem zapalającym świeczkę na choince:

I druga z tytułowym makowcem ;-))

Tył tej bombki wygląda tak:

I na stojaczku:

Dziękuję gorąco za tak miłe przyjęcie poprzedniego wpisu i wszystkich dotychczas pokazanych bombek. Produkcja nadal trwa.

Trzymajcie się ciepło, bo zima wreszcie przyszła :-)))

Wasza Chranna

W krainie gałganków

 Cześć, Kochani.

Minęły Święta, minął Nowy Rok, a ja ciągle po kokardę zanurzona w szmatkach, kulkach styropianowych, wstążeczkach...

Nie przygotowałam na czas jednej bombki dla mojej serdecznej Koleżanki, o sobie już nie wspominając, bo choróbsko trzymało mnie w czas przedświąteczny, w Święta i... nadal nie chce mnie opuścić na dobre. Ale ja nie odpuściłam. I są trzy. Że po czasie, trudno. Choina u mnie wciąż stoi i dwie z nich już na niej zawisły. Trzecia, ta dla Koleżanki, czeka na wręczenie, ale już wici poszły i zadowolenie w głosie przez telefon usłyszałam ;-))

Na razie pokazuję te moje. Trzecia się tu pojawi, gdy bombka trafi gdzie należy :-))

Pierwszy powstał haft z Mikołajem i powędrował do pudełka:

Drugi to ten, który bardzo chciałam wyszyć. Dlaczego, chyba nikomu haftującemu nie muszę wyjaśniać ;-)))

Ten autoportret pierwszy wskoczył na bombkę. Kobieta przecież ma pierwszeństwo i Mikołaj musiał Mikołajowej dać fory ;-)))

Bombka wyszła tak, jak chciałam i z efektu jestem bardzo zadowolona :-)

Zaś bombka z Mikołajem jest mniej wymyślna i wygląda tak:

Jak Wam się podobają?

Dziękuję serdecznie za miłe komentarze pod ostatnim postem.

Trzymajcie się zdrowo w nowym roku!

PS

Mam jedno postanowienie noworoczne: nie komentować regularnie i wiernie na tych blogach, które nie rewanżują się tu u mnie w żaden sposób, pozostając głuchymi i bez reakcji...

Wasza Chranna

Rzutem na taśmę ukulałam drugą kulkę ;-)

Witajcie :-))

Była zajawka, jest gotowa następna bombeczka.

Technicznie lepsza i moim zdaniem ciekawsza niż poprzednia. Powoli się wprawiam. Jeszcze nie jestem zadowolona z proporcji "kokardy" względem rozmiaru kulki, ale myślę, że będę robić postępy i w tym szczególe.

Na razie mi się nie nudzi i mam w planie następne, no ale to już nie na te Święta. 

Moja druga bombka wygląda tak:

No dobra, już nie zanudzam kolejnymi ujęciami.

Mam nadzieję, że spodoba się Przyjaciołom moim i Ich Wnusi :-)

Pora zabrać się za ostatnie przygotowania do świętowania :-))

Wszystkim życzę 

Błogosławionych, radosnych, pełnych miłości 

i wszelkiego dobra Świąt Bożego Narodzenia.

Chranna

Trochę jak kulą w płot... ale doświadczenia są bezcenne ;-)

 Dobry wieczór, dzień dobry, hejka!

Ufff... Gorączka minęła. I nie ta przedświąteczna, ale realna, z termometrem pod pachą. Jeszcze trochę smarkam i kaszlę, ale chyba idzie ku dobremu po dwóch tygodniach nicnierobienia. Noo, nie całkiem... nie całkiem... bo przecież bym z nudów umarła szybciej, niż z tej gorączki, gdybym czymś rąk nie zajęła. A że słabość mnie dopadła, to i usprawiedliwienie było, że pierniki nieupieczone, zakupy niepoczynione, że okna niepomyte, a ja haftuję.

Chałupka w rozsypce? No trudno, tak czasem być musi. Ale bez upominków dla Bliskich i znajomych być nie może. Zatem pracy lekuchnej się chwyciłam. Niczym styropianowa bombka ;-)))

I tak oto powstała pierwsza taka w mojej praktyce robótkowej.

A prezentuje się tak:

Po drugiej stronie wyszyłam napis: Wesołych Świąt. Na fotce poniżej widać mały fragmencik napisu na tle w kolorze pistacjowym...

A początki... hmm... Nie były obiecujące 😅

Kleju użyłam wyłącznie do sznurków wokół haftu.

Tu już lepiej...

A tu... TU już mam nadzieję, że będzie dużo lepiej!

Oooj, coś czuję, że i po Świętach polecę... W KULKI!

;-))))

Wybaczcie, proszę, jakość tych fotek. Za oknem ciemnica, a ja i mój aparat w takich warunkach świetlnych po prostu sobie nie radzimy 

;-(

Dziękuję za ogląd i komentarze.

Trzymajcie się zdrowo i do sklikania :-)

Robótka po raz piętnasty

 Witajcie, Moi Mili :-)

Myślę, że pamiętacie doskonale zapoczątkowaną w 2010 roku "Robótkę" dla Podopiecznych z DPS w Niegowie. Dla mnie tegoroczny sezon jest jedenasty, jeśli dobrze pamiętam. Przez te jedenaście lat dużo się zmieniło. Smutne to były zdarzenia, bo odeszły już prosto do Nieba cztery Osoby z tych, do których paczki słałam...

   

W tym roku, prócz paczek, dla jednej z Sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego - opiekunki Rodzinki II - uplotłam czółenkami i wysłałam dwa różańce. Niestety nie zdążyłam ich sfotografować, ale zostały mi komponenty, które w nich wykorzystałam, i różańce uplecione dla siebie, więc wklejam te zdjęcia. 

Różaniec pierwszy, na mój własny użytek, ma paciorki z czarnego, matowego agatu trawionego mrożonego. Są one oplecione ciemnogranatowym kordonkiem. Wygląda to tak:

W drugim moim różańcu jest nitka czarna i szklane, ciemnoczerwone koraliki. Tu krzyżyk i łącznik są benedyktyńskie.

W jednym z tych dla Siostry zastosowałam krzyżyk, łącznik jak wyżej i oplotłam granatowym kordonkiem koraliki szklane w kolorze  miętowym:

W drugim użyłam kordonka czarnego, Krzyża Trójcy Świętej oraz paciorków malachitowych.

Wiem, że wyobraźni Wam nie brak, więc łatwo sobie to zwizualizujecie :-)))

Życzę Wam wspaniałego czasu adwentowego w oczekiwaniu na Bożą Dziecinę :-))

Ja póki co walczę z jakąś paskudną infekcją i mam nadzieję pokonać gada.

W tym roku znaczą mi się Święta w nieciekawej kondycji zdrowotnej... Ale cóż, takie życie.

Trzymajcie się ciepło i zdrowo!  

Chranna