Kratka i zawijasy

Witajcie :)
Minęło pięć dni, odkąd pokazałam Wam, jak dzielnie poczyna sobie moja maszyna - starowinka (pobabcina). No cóż, ona na razie swoje zrobiła i po niej przyszła kolej na moją nitkę czarodziejkę. 
No i co ta niteczka wyczarowała?
Najpierw potańcowała po czerwonej kratce, żeby ją nieco przyozdobić:

Sporo tych krateczek trzeba jeszcze wypełnić, a kolory nici tylko dwa, więc trochę to nużące. Żeby oderwać się od tej monotonii i symetrii, postanowiłam rozpocząć i realizować równolegle kolejny projekt. Na kanwie rustico aida 16 ct pojawiły się pierwsze nieśmiałe krzyżyki i zaczęły tworzyć takie zawijaski:

A złapane w obiektyw promyki jesiennego słońca, widoczne na blacie biurka, są dla Was :) 
Niżej już bez słoneczka, za to cały motyw główny:

Zawsze zabezpieczam brzegi przed wysnuwaniem się nitek, ale ta kanwa jest dość sztywna i jak widać na razie nic się nie dzieje. Nie założyłam jej na tamborek. Nie lubię haftować na tamborku i robię to tylko wtedy, gdy to na prawdę konieczne. W tym przypadku uznałam, że moje łapki same sobie poradzą bez uszczerbku dla końcowego efektu.
Tak było trzy dni temu. Dziś wszystko wygląda już troszkę inaczej. Czyli postęp :) Niewielki, bo niewielki, ale jest. Krateczka prezentuje się tak:

A zawijaski pomalowałam kasztannie i miodnie:

Na dalsze dni tygodnia całej palety jesiennych barw życzę :) i zmykam do swoich zajęć robótkowych, bo czasu coraz mniej....